Szanowni Państwo, 24 maja 2020 roku przypada 75. rocznica powstania Uniwersytetu Łódzkiego. Aktualna sytuacja epidemiczna związana z zakażeniami koronawirusem nie pozwala nam, społeczności akademickiej UŁ, zorganizować w sposób tradycyjny okolicznościowych obchodów tej rocznicy. Planowaliśmy uroczyste posiedzenie Senatu, konferencje, spotkania i piknik dla pracowników i studentów, a także inne wydarzenia, których celem była integracja naszego środowiska. Uroczystości te miały podkreślić wartość i znaczenie łączących nas więzi, które sprawiają, że stanowimy szczególną wspólnotę ludzi, w wolności poszukujących prawdy o świecie i o nas samych. Może jesienią, jeśli zagrożenie epidemiczne ustanie, do niektórych planów tych wydarzeń będziemy mogli wrócić. Oby tak się stało! – z okazji 75-lecia Uczelni list do pracowników i studentów pisze prof. Antoni Różalskiego, Rektor UŁ.
75 lat temu jednym z najważniejszych wyzwań stojących przed łódzką inteligencją, w tym przede wszystkim przed środowiskiem naukowym i dydaktycznym związanym przed II wojną światową z Oddziałem Wolnej Wszechnicy Polskiej oraz przybyłymi do Łodzi uczonymi z innych ośrodków akademickich przedwojennej Polski, było stworzenie w naszym mieście uniwersytetu. Choć mieli oni różne koncepcje i wizje tej uczelni, potrafili porozumieć się między sobą, a także z ówczesnymi władzami, i doprowadzić do powołania Uniwersytetu Łódzkiego. Pamiętamy, że w tym samym czasie powstała Politechnika Łódzka, a w Uniwersytecie Łódzkim zorganizowano też wydziały medyczne.
Dziś wspominamy tych, których starania doprowadziły do utworzenia naszej uczelni, w tym pierwszych rektorów, dziekanów, profesorów, kolejne pokolenia pracowników i studentów, którzy budowali pozycję Uniwersytetu Łódzkiego wśród uczelni polskich i zagranicznych. Jesteśmy głęboko wdzięczni za to, co zrobili dla niego podczas swojej pracy czy studiów.
Trudno w krótkim liście wymienić tych najważniejszych, którym najwięcej zawdzięczamy. Wspomnę w tym miejscu pierwszego rektora naszego Uniwersytetu, wybitego filozofa Profesora Tadeusza Kotarbińskiego, oraz studentów z 1981 roku, którzy podczas strajku walczyli nie tyle o swoje przywileje, ale o autonomię szkół wyższych i wolność akademicką.
Z perspektywy lat szczególnie doceniamy ich wysiłki, wspominamy ich z wdzięcznością – nie tylko tych wymienionych, także pozostałych, którym zawdzięczamy wysoką pozycję UŁ, Łodzi Akademickiej i polskiej nauki.Historia UŁ, jak innych wyższych uczelni w Polsce, oraz losy pracowników i studentów zależały w dużym stopniu od bieżących wydarzeń i procesów politycznych, a przede wszystkim ograniczeń wolności nauki i autonomii uczelni.
Dziś możemy być dumni z naszej Almae Matris, jesteśmy dziedzicami dorobku naszych poprzedników, świadomi potrzeby kontynuacji wysiłków na rzecz dalszego jej rozwoju. Celem naszych wspólnych działań jest harmonijny rozwój, tak sfery naukowej, jak i kształcenia studentów, a także utrwalanie i intensyfikacja współpracy międzynarodowej oraz realizacji trzeciej misji uczelni – umacniania relacji z otoczeniem gospodarczym i kulturalno-społecznym naszego miasta i regionu.
W ostatnich latach znacząco rozbudowaliśmy infrastrukturę badawczą i dydaktyczną Uniwersytetu. Nowe oraz odnowione i zmodernizowane budynki z nowoczesnym wyposażeniem będą służyły kolejnym pokoleniom naukowców i studentów. Mam nadzieję, iż pogram inwestycyjny naszej Uczelni będzie dalej realizowany. Dziękuję serdecznie wszystkim pracownikom badawczo-dydaktycznym i badawczym za wkład w budowanie pozycji naukowej Uniwersytetu Łódzkiego.
W ostatnich latach podjęliśmy wiele wysiłków i starań, aby ją umocnić. Pozwoliło to UŁ zgłosić się do konkursu, którego celem było wybranie przez MNiSW 10 polskich uczelni badawczych. Choć nie udało nam się znaleźć w tej dziesiątce, możemy szczycić się znaczącymi osiągnięciami – m.in. większą liczbą realizowanych grantów naukowych oraz większą liczbą prac opublikowanych w wysoko punktowanych czasopismach naukowych. To dobry prognostyk na kolejne lata.
Jako rektor starałem się zawsze zachować neutralność polityczną Uczelni. Dbałem, by spór polityczny nie przenikał do naszego akademickiego życia, nie różnił nas i nie był przyczyną konfliktów.
prof. Antoni Różalski, Rektor UŁ.
Ostatnie miesiące pandemii uświadomiły naszej społeczności, jak ważna jest dydaktyka – kształcenie studentów i słuchaczy studiów podyplomowych. To był sens naszego trwania na posterunku. Dzięki zaangażowaniu nauczycieli akademickich i naszych informatyków wdrożyliśmy powszechny system zdalnego kształcenia, którego realizacja pozwoli studentom nie stracić bieżącego roku akademickiego. Dziękuję wszystkim, którzy się do tego przyczynili.
Jestem głęboko przekonany, iż w kolejnych latach na naszej Uczelni powinniśmy za priorytet przyjąć rozwój dydaktyki, tej w formie tradycyjnej, która, jak ufam, pozostanie formą wiodącą, jak i rozwijać techniki zdalne, aby być gotowym na możliwe kolejne zdarzenia losowe, uniemożliwiające bezpośredni kontakt z kształconymi.
Okres ograniczenia funkcjonowania UŁ w formie tradycyjnej i przejście na pracę zdalną potwierdziły kluczowe znaczenie dobrze działającej uczelnianej administracji oraz wcześniej niedocenianych rozwiązań związanych z elektronicznym obiegiem dokumentów i innych możliwych do wykorzystania instrumentów. Pozwoliło nam to na niezakłóconą, w pełni zdalną pracę administracji. W ten z sposób zapewniliśmy też wszystkim pracownikom i ich rodzinom wysoki poziom bezpieczeństwa, co od początku pandemii było naszym priorytetem.
Wykorzystajmy te doświadczenia i rozwijajmy te rozwiązania dla dobra całej naszej społeczności akademickiej. Nasz Uniwersytet i my, reprezentanci poszczególnych środowisk, zdajemy w tym szczególnym okresie pandemii trudny egzamin z odpowiedzialności, wzajemnego zaufania, życzliwości i współpracy. Mogę powiedzieć, że wszystko wskazuje na to, iż zdamy go dobrze. Przekonaliśmy się, jak jesteśmy sobie nawzajem potrzebni – społeczność naukowo-dydaktyczna, administracja, informacja i promocja oraz pracownicy naukowo-techniczni i obsługi.
Wyróżnię w tym kontekście tę ostatnią grupę, zwłaszcza pracowników Centrum Obsługi Studenta i Doktoranta. To oni zostali na miejscu, na Osiedlu Studenckim Lumumbowo, towarzyszyli i opiekowali się studentami polskimi, a przede wszystkim zagranicznymi, którzy nie wyjechali i musieli pozostać w naszych domach studenckich. Byli z nimi podczas trudnych dni kwarantanny i są dalej. Jesteśmy im za to bardzo wdzięczni. Dziękuję też biologom, którzy włączyli się w prace środowiskowego laboratorium diagnostycznego zakażeń koronawirusem.
Szanowni Państwo,
Przyszło nam żyć i działać w trudnym okresie, z powodu pandemii koronawirusa, ale nie tylko. Głęboki polityczny podział, jaki od długiego już czasu obserwujemy w polskim społeczeństwie, nie pozostaje bez wpływu na naszą pracę. Obawiamy się o przyszłość polskiej nauki i wyższych uczelni, zwłaszcza o ich finansowanie i autonomię. Mam nadzieję, iż pomimo to, tak jak dotychczas, będziemy wspólnie działali dla dobra naszego Uniwersytetu.
Jako rektor starałem się zawsze zachować neutralność polityczną Uczelni. Dbałem, by spór polityczny nie przenikał do naszego akademickiego życia, nie różnił nas i nie był przyczyną konfliktów. Piszę o tym na koniec swojej kadencji, mając nadzieję, iż tak będzie też w przyszłości. To moje wielkie pragnienie, a jednocześnie mój apel, by Uniwersytet Łódzki wolny był od wpływu lokalnych i krajowych polityków, by budował swoją przyszłość niezależnie od aktualnej koniunktury politycznej.
Pamiętajmy, że władze polityczne i reprezentowane przez nie opcje polityczne się zmieniają, Uniwersytet zaś trwa, a jego społeczność, będąc otwartą wspólnotą uczonych, pozostałych pracowników, studentów i doktorantów, realizuje swoją misję, opierając się na podstawowych wartościach akademickich: humanizmie, tolerancji, demokracji i sprawiedliwości. Niech tak będzie już zawsze!
Z okazji 75. rocznicy powstania Uniwersytetu Łódzkiego wszystkim Studentom serdecznie życzę sukcesów w nauce, realizacji planów i zamierzeń. Pracownikom naukowym i dydaktycznym oraz doktorantom życzę wielu sukcesów w pracy badawczej i dydaktycznej. Pozostałym pracownikom – satysfakcji z wypełnianych obowiązków i wielu osiągnięć w realizacji powierzonych zadań. Szczególne podziękowania za wszystko, co zrobili dla naszej Uczelni, składam pracownikom emerytowanym.
Wszystkim Państwu życzę dużo zdrowia i wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.
Antoni Różalski
Rektor UŁ
Źródło: Uniwersytet Łódzki