Jest już utytułowanym chemikiem – laureat Diamentowego grantu MNiSW, nagrody rektora dla najmłodszego pierwszego autora publikacji naukowej, autor najlepszej pracy dyplomowej. Z pasją opowiada o tym, jakie badania w Interdyscyplinarnej Szkole Doktorskiej PŁ prowadzi, by z pomocą chemii uczynić świat bardziej ekologicznym.
Kiedy narodziła się pasja naukowa?
Taka prawdziwa pasja naukowa narodziła się chyba w momencie, w którym wraz ze znajomymi zaczęliśmy uczestniczyć w przeróżnych wolontariatach naukowych. Wtedy po prostu braliśmy udział w realizowanych przez pracowników PŁ badaniach. Co zabawne, na pierwszy wolontariat przyszliśmy z koleżanką w wakacje po pierwszym roku studiów! Wtedy jeszcze nie pracowałem nad biodegradowalnymi kompozytami polimerowymi. Pierwsze badania, w których uczestniczyłem dotyczyły nanorurek, grafenu, miału gumowego. Realizowałem je wtedy w zupełnie innym zespole – u prof. dr hab. inż. Dariusza Bielińskiego.
W ramach jakiej dyscypliny naukowej Pan pracuje?
Zajmuję się naukami chemicznymi. Mam wrażenie, że w ostatnich czasach chemia zaczyna kojarzyć nam się z samymi złymi rzeczami, np. konserwantami w żywności, chemioterapią nowotworów, zalewającymi nas ze wszystkich stron odpadami, ale to przecież zaledwie wycinek! Chemia otacza nas ze wszystkich stron. W końcu cała materia zbudowana jest z atomów i cząsteczek. Dla mnie chemia to rzeczywistość dookoła nas, a jako nadrzędny cel moich badań widzę jej kreowanie.
Czego one dotyczą?
Od samego początku zajmuję się tworzywami sztucznymi zawierającymi naturalne włókna celulozy, tylko poruszam w badaniach coraz to kolejne aspekty. Jak to bywa w pracy naukowca, bardzo często wszystko idzie inaczej niż powinno – wtedy pojawiają się problemy i nowe pytania, a ja staram się na nie odpowiadać w kolejnych projektach. W mojej pracy magisterskiej, wraz z Panią dr hab. inż. Anną Masek, prof. uczelni, zaproponowaliśmy hybrydowy sposób modyfikacji chemicznej celulozy z wykorzystaniem rozpuszczalników o różnej polarności. Efekt modyfikacji przerósł nasze oczekiwania! Powstało nawet zgłoszenie patentowe związane z opracowaną metodą. Niestety, nie umieliśmy w pełni wytłumaczyć zaobserwowanych wyników. Dlatego, w ramach mojego doktoratu, m.in. staram się rozwikłać tę zagadkę.
Jakie cele Pan ma do zrealizowania w Diamentowanym grancie?
W ramach realizowanego projektu wciąż zajmuję się metodami hydrofobizacji celulozy, jednak kładziemy tutaj większy nacisk na obserwację możliwych zmian struktury włókien naturalnych, aby lepiej zrozumieć procesy zachodzące w czasie aplikacji celulozy w tworzywach sztucznych. Znacznie bardziej, niż w przypadku moich poprzednich projektów, poruszony zostanie tutaj aspekt naukowy prowadzonych badań. Oprócz modyfikacji chemicznej celulozy, głównym celem projektu jest sprawdzenie statystycznej istotności i powtarzalności analizowanych procesów, w czym pomaga nam Pani dr inż. Katarzyna Dems-Rudnicka z Centrum Matematyki i Fizyki PŁ. Projekt stanowi swoisty most pomiędzy dwiema dyscyplinami nauki, jakimi są chemia oraz matematyka. Takie interdyscyplinarne połączenie dwóch dziedzin pozwoli na nowatorski opis wyników przeprowadzonych analiz. Miejmy tylko nadzieję, że wszystko pójdzie zgodnie z planem.
więcej na stronie: https://www.p.lodz.pl/pl/nauka-movie-glosem-mlodych-naukowcow-mgr-inz-stefan-cichosz
Źródło: Politechnika Łódzka